Στο Palazzo Pubblico στη Σιένα της Ιταλίας υπάρχει μια σειρά από τοιχογραφίες του 14ου αιώνα οι οποίες ονομάζονται «Αλληγορία της Καλής και Κακής Κυβέρνησης». Αποτυπώνουν ότι η καλή διακυβέρνηση οδηγεί σε ειρήνη, πλούτο και ευημερία, ενώ η κακή διακυβέρνηση καταλήγει σε πόλεμο και πείνα. Η πανδημία που ξέσπασε με τον Κορωνοϊό κατέδειξε με τον πιο δραματικό τρόπο, 700 χρόνια μετά, ότι η ποιότητα της διακυβέρνησης μιας χώρας έχει ακόμα κρίσιμη επίδραση στους πολίτες της. Οι Micklethwait και Wooldridge (2020) στο βιβλίο τους “The wake up call” σημειώνουν: «Έχει εξαιρετική σημασία αν η χώρα σου έχει καλό σύστημα υγείας, ικανούς γραφειοκράτες και υγιείς οικονομικές βάσεις. Η καλή διακυβέρνηση κάνει τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου».
Σήμερα η ικανότητα μιας κυβέρνησης να κάνει οτιδήποτε, εξαρτάται άμεσα από τον τρόπο που διαχειρίζεται τους δημόσιους πόρους και αυτός είναι ο λόγος που αδιαπραγμάτευτη αρχή της Κυβέρνησης ήταν και παραμένει η ενίσχυση στον μέγιστο βαθμό της διαφάνειας και της λογοδοσίας.
Το 2014 με τη θέσπιση του Νόμου Περί της Δημοσιονομικής Ευθύνης και του Δημοσιονομικού Πλαισίου και τον Νόμο Περί της Λογιστικής και Δημοσιονομικής Διαχείρισης και Χρηματοοικονομικού Ελέγχου της Δημοκρατίας, η Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας αναμόρφωσε το σύστημα δημόσιας χρηματοοικονομικής διαχείρισης της χώρας και εισήγαγε μία σειρά φιλόδοξων μεταρρυθμίσεων για τον εκσυγχρονισμό της διαδικασίας κατάρτισης του Προϋπολογισμού, τη βελτίωση της χρηματοοικονομικής διαφάνειας και, τέλος, τη βελτίωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, αλλαγές οι οποίες αποσκοπούν στη μεταρρύθμιση της προσέγγισης της Δημόσιας Χρηματοοικονομικής Διαχείρισης. Παραμένουμε δεσμευμένοι ως Κυβέρνηση και έχουμε επενδύσει πόρους, θέληση και ενέργεια με απώτερο στόχο την βελτίωση της διαχείρισης των πόρων του δημοσίου, κατά τρόπο που να παρέχονται υψηλής ποιότητας και ανταποδοτικότητας δημόσιες υπηρεσίες προς τους πολίτες.
Εμείς που λαμβάνουμε αποφάσεις μπορούμε να επωφεληθούμε σημαντικά από τη μεταρρύθμιση της Δημόσιας Χρηματοοικονομικής Διαχείρισης. Η εισαγωγή μιας μεσοπρόθεσμης οπτικής, η ανάπτυξη δεικτών απόδοσης συνδεδεμένων με στρατηγικούς στόχους και η αναβάθμιση της υποστήριξης από μια δημόσια υπηρεσία ενισχυμένη με σύγχρονα εργαλεία, διεθνείς μεθοδολογίες και επαγγελματικές δεξιότητες, βελτιώνουν σημαντικά τη δυνατότητα μας να ταυτίσουμε τον προγραμματισμό των δαπανών με αυτά που δημιουργούν αξία για τον πολίτη. Είναι κρίσιμο να μάθουμε να επικεντρωνόμαστε στο τι αποτέλεσμα μπορούμε να πετύχουμε με τους πεπερασμένους πόρους που έχουμε να αξιοποιήσουμε, παρά να συνεχίσουμε να συζητούμε γενικά για κατανομή δαπανών. Μόνο μέσω αυτής της αλλαγής στην προσήλωση και τη νοοτροπία θα καταστεί δυνατή η οριζόντια συγκρισιμότητα μεταξύ τομέων, προγραμμάτων και περιοχών και θα βοηθηθεί η αποτελεσματικότητα στη λήψη αποφάσεων στη βάση τεκμηρίων για να μεγιστοποιήσουμε το όφελος για τον πολίτη από τη διαχείριση του δημόσιου πλούτου
Θέλουμε ως κράτος, να μάθουμε να σκεφτόμαστε και να προγραμματιζόμαστε σε πιο βαθύ ορίζοντα, να λαμβάνουμε καλύτερες αποφάσεις εξηγώντας με κατανοητό τρόπο που ξοδεύονται τα χρήματα των πολιτών και γιατί. Θέλουμε να αναδείξουμε τη σημασία της λογοδοσίας με το να παρουσιάζουμε τα συνολικά αποτελέσματα και επιπτώσεις της κάθε πολιτικής και δράσης. Θέλουμε με τη μεταρρύθμιση να δώσουμε στον πολίτη, και όχι μόνο, τα εργαλεία και την πληροφόρηση για να μπορέσει να κρίνει την απόδοση του κάθε ενός, αποδίδοντας τα εύσημα ή ασκώντας κριτική σε μια διακυβέρνηση αναλόγως των πραγματικών αποτελεσμάτων και της συνολικής πραγματικής εικόνας της χώρας.
Η χρηστή Δημόσια Χρηματοοικονομική Διαχείριση, η δημοσιονομική διαφάνεια, η λογοδοσία της κυβέρνησης και η εμπλοκή της κοινωνίας των πολιτών ενισχύουν την εμπιστοσύνη των πολιτών προς το κράτος. Αυτή η εμπιστοσύνη αποτελεί ένα πολύ σημαντικό διακύβευμα, αφού μπορεί να ενθαρρύνει τις επενδύσεις και την ανάπτυξη και να επισπεύσει τη βελτίωση των δεικτών πιστοληπτικής ικανότητας και κινδύνου. Η εμπιστοσύνη των πολιτών μπορεί, επίσης, να έχει καταλυτικό ρόλο στην προσπάθεια συγκράτησης των νέων μυαλών, τα οποία όταν δεν βλέπουν προοπτική, την ψάχνουν μεταναστεύοντας σε πιο προηγμένες οικονομίες.
Ανέκαθεν η λογοδοσία προς τον πολίτη ήταν μέρος της υποχρέωσης όσων διαχειρίζονται τον δημόσιο πλούτο. Ο Thomas Jefferson, ο 3ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, έγραφε το 1802 στον Albert Gallatin, US Secretary of State to the Treasury: «Θα πρέπει, και μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα δούμε τα χρηματοοικονομικά δεδομένα της Ένωσης τόσο καθαρά και ευανάγνωστα όσο τα εμπορικά βιβλία, έτσι ώστε κάθε μέλος του Κογκρέσου και κάθε άτομο οποιουδήποτε μορφωτικού επιπέδου στην Ένωση να είναι ικανό να τα καταλαβαίνει, για να ερευνά τις καταχρήσεις και κατά συνέπεια να τα ελέγχει».
Αυτή η μεταρρύθμιση αντανακλά την προσήλωση της πολιτείας στην διαφάνεια και τη λογοδοσία προς τον πολίτη, όπως εκφράζεται με την συνεχή και αμέριστη στήριξη της παρούσας κυβέρνησης προς το μεταρρυθμιστικό έργο της Δημόσιας Χρηματοοικονομικής Διαχείρισης. Θέλουμε αυτό να είναι ένα θετικό μήνυμα προς όλους όσοι καλόπιστα ενδιαφέρονται και θέλουν να γνωρίζουν πως οι εκάστοτε κυβερνώντες διαχειρίζονται τον δημόσιο πλούτο.
